Jak filiżanka z porcelany
upuszczona przypadkiem
serce mi pęka
ukradkiem
chociaż męskie i twarde jak krzemień
jeśli nosi miłości brzemię
jeśli miłością się syci
a miłości nie zaznaje
kruszeje w ciszy
ustaje
może posklejasz serca kruszywo
z cząstek, rana przy ranie
może zostawisz
i już na zawsze
w piersi miał będę kamień